Spotkaliśmy się na IX Rajdzie Kampinoskim, następnie w rok później na kolejnym X Rajdzie Kampinoskim. Podczas Rajdu w Czosnowie padła konkretna propozycja spotkania. 18 września b.r. wieczorem w NOK-u spotkało się pięciu entuzjastów„rowerowania”: Andrzej,Marek,Piotrek,Krzysiek i Włodek.

Powstał zalążek Swobodnego Stowarzyszenia Rowerowych Łowców Historii i Kultury.

Nasz cel to stworzenie miejsca gdzie można:
-wymienić doświadczenia ze sprzętem ( drobne naprawy, co warto a co trzeba mieć z wyposażenia, na co zwracać uwagę przy zakupach sprzętu),
-powspominać, podzielić się relacjami z ciekawych wypraw rowerowych
-planowanie i realizowanie wypraw klubowych.
-dla najbardziej zakręconych, może uda się rekonstrukcja oddziału rowerowego WP z czasów II Rzeczypospolitej

Podczas spotkania zaplanowaliśmy pierwszy wspólny wypad na 29 września 2007 r. - szlakiem fortów zewnętrznych Twierdzy Modlin.

Forty zostały wybudowane przez Rosjan na przełomie XIX i XX wieku. Forty pierścienia wewnętrznego wzniesiono w latach 1883-1888, w odległości od 2 do 6 kilometrów od rdzenia twierdzy a ich osiem fortów ceglano-ziemnych (F-I - F-VIII) tworzyło obwód obronny o długości ok. 25 km. Natomiast zewnętrzny pierścień wybudowany został w latach 1912-1915 a jego dziesięć betonowo-ziemnych fortów głównych (od F-IX do F-XVIII) oraz dziesięciu dzieł pośrednich (od D-1 do D-9) i jeden punkt oporu (D-J) wzniesiono w odległości od 4 do 8 km od rdzenia modlińskiej twierdzy. Łączna długość tego obwodu obronnego wynosiła ok. 45 km i w sierpniu 1915 r. stanowił on główny pas Rosyjskiej obrony.

Trasa wycieczki wiodła: NOWY DWÓR MAZ. – POMIECHOWO (Fort III) – CZARNOWO (Dzieło nr 8) – CZARNOWO (Fort XVI) – BRODY WARSZAWSKIE (Grupa Fortowa „Carski Dar”) – GOŁAWICE (Grupa Fortowa „Gosławice” i Fort IV) - BŁOGOSŁAWIE (Fort XIII) – JANOWO (Fort XII) - KOSEWO (Fort II) - MODLIN.

( zwiedzaliśmy forty, których nazwy są wytłuszczone)

W miejscu spotkania (stacja benzynowa BP) spotkaliśmy się we trzech Piotrek,Krzysiek i Andrzej. Przy rondzie za mostem na Narwii czekał na nas Włodek. We czterech wyruszyliśmy w trasę. Pogoda nam sprzyjała. Było słonecznie i ciepło.

Punkt dziesiąta zameldowaliśmy się na bramie fortu III. Wykupiliśmy bilety i w towarzystwie miłych ochroniarzy z latarkami ruszyliśmy do zwiedzania. Naszym przewodnikiem był specjalista od fortyfikacji Włodek. Przez ponad dwie godziny opowiadał nam o budowie,historii, funkcjach fortu III.

Fort III w Pomiechowie wzniesiono na wzgórzu na prawym brzegu Wkry a podstawą dla jego projektu był wzorcowy fort "F1879". Obiekt wzniesiono jako największy fort twierdzy Modlin, przy czym w okresie późniejszym był wielokrotnie modernizowany ( wzniesiono m.in. nowoczesną kaponierę przeciwskarpową i tradytory międzypola) a do dzisiaj zachowały się w bardzo dobrym stanie ceglane koszary i kaponiera szyjowa.W roku 1915 fort znajdował się na głównym kierunku niemieckiego natarcia, jednak walki o niego przypadły już na okres wygasania rosyjskiego oporu. W roku 1939 był włączony w polską pozycję obronną. W okresie okupacji mieścił się na jego terenie obóz koncentracyjny.Obecnie fort jest własnością Agencji Mienia Wojskowego i jest dostępny dla zwiedzających m.in. z przewodnikami Towarzystwa Przyjaciół Twierdzy Modlin.

Z Pomiechowa udaliśmy się do Czarnowa, aby obejrzeć Dzieło – 8. Tam natknęliśmy się na bramę. Na szczęście furtka była otwarta, więc weszliśmy. Po jakimś czasie pojawiła się pani, która wyprosiła nas z prywatnej posesji. Dobrze, że już, dość pobieżnie, ale zdążyliśmy obejrzeć obiekt. Skoro działkowicze uważają się za właścicieli tej pamiątki historii, to powinni chociaż tam posprzątać. Nie polecamy.

Dzieło D-8 w Czarnowie to jedno z dzieł pośrednich Twierdzy Modlin, wzniesione w ramach budowy drugiego, zewnętrznego pierścienia fortów w latach 1912-1915. Zadaniem jego było zamknięcie doliny Narwi we wschodniej części twierdzy oraz drogi wiodącej do Serocka. Dla wykonania tego zadania fort wzniesiono pod postacią dużego tradytora artyleryjskiego dla trzech dział, bronionego dodatkowo przez kaponierę oraz schronu-podwalni. Wał główny dzieła wyposażono w stanowiska dla piechoty oraz betonowe schrony obserwacyjne, przy czym obiekcie nie zamontowano planowanych stanowisk pancernych. Dzieło w dobrym stanie przetrwało do naszych czasów, łącznie z zamontowaną na jego stropie w okresie międzywojennym eksperymentalną kopułą bojową dla ckm.

Ale nic to pojechaliśmy do Fortu XVI również w Czarnowie i jak poprzedni znajdującego się obecnie na terenie ogródków działkowych.Brama była zamknęta, ale po wykonaniu telefonu na numer podany na bramie przyszedł do nas miły pan i pozwolił obejrzeć fort z zewnątrz. Wyjaśnił przy okazji,że szczegółowe zwiedzanie fortu możliwe jest tylko w towarzystwie przewodnika z klubu przewodników „Bastion” .

Podczas oczekiwania na udostępnienie obiektu zrobiliśmy sobie piknik ( herbatka, kawka do wyboru ).

Fort XVI w Czarnowie wzniesiono w ramach budowy drugiego, zewnętrznego pierścienia fortów w latach 1912-1915 i jest on zlokalizowany ok. 500 m na płn. od wsi Czarnowo. Podstawę do jego budowy stanowił wzorcowy fort "F1909" autorstwa generała Konstantego Wieliczki.Fort nie został do wybuchu I wojny światowej ukończony, jednak wzniesiono większość jego budowli i przygotowano układ ziemny (wały, rowy, esplanadę). Fort posiadał narys trapezu. Głównym obiektem był schron - podwalnia, która ciągnęła się pod głównym wałem. Na wale znajdowały się stanowiska bojowe dla piechoty i betonowe schrony. Nie zamontowano jednak kopuł pancernych, planowano prawdopodobnie również montaż wieży pancernej (na lewym barku). Z podwalni wyprowadzono dwie poterny. Jedna prowadziła do dużej kaponiery przeciwskarpowej u styku czoła i lewego barku. Drugi obiekt w fosie, półkaponiera, nie został połączony z resztą obiektów, a z powodu pospiesznego doprowadzania go do gotowości bojowej jest jedną z najciekawszych tego typu konstrukcji w twierdzy. Druga biegła w kierunku szyi, gdzie miano zbudować kaponierę szyjową. Pomiędzy podwalnią a planowaną kaponierą przygotowano dodatkowe pomieszczenia schronowe. W czasie walk w 1915 roku fort był bombardowany, po czym na rozkaz komendanta twierdzy, generała Bobyra, opuszczony. W okresie międzywojennym był fort bardzo intensywnie użytkowany na potrzeby polskich prac fortyfikacyjnych. Na jego wale zamontowano doświadczalnie dwie kopuły: bojową ckm i obserwacyjną, zaś w rowie fortecznym prowadzono badania broni i pancerzy fortecznych, prowadząc próbne strzelania.

Następnie przez pola łąki i pod wiatr, udaliśmy się do Goławic. Stamtąd przez Janowo i Nowy Modlin do Nowego Dworu Mazowieckiego.Ale zanim dojechaliśmy do miasta, w miejscowości Błogosławie obejrzeliśmy Fort-XIII.

Fort XIII znajduje się pomiędzy wsiami Śniadowo i Błogosławie. Wzniesiony został w ramach budowy drugiego, zewnętrznego pierścienia fortów w latach 1912-1915 a jego projekt został oparty o wzorzec „F1909” autorstwa generała Konstantego Wieliczki. Do wybuchu wojny w 1914 roku nie został ukończony. Fort posiada narys trapezu. Główną budowlą jest rozległy schron-podwalnia. Na jego obydwu barkach rozpoczęto wznoszenie dwóch tradytorów artyleryjskich, które jednak nie zostały wybudowane. Fosy broniła duża kaponiera położona w przeciwskarpie u zbiegu lewego barku i czoła oraz półkaponiera u zbiegu czoła i prawego barku. Kaponiery planowano połączyć ze sobą i wnętrzem fortu poterną, która jednak nie została w całości wybudowana. Odcinek poterny, wyprowadzony z podwalni w kierunku rowu jest zalany. Prawdopodobnie szyję fortu miała zamykać kaponiera, której również nie zbudowano. W stronę szyi fortu z podwalni wyprowadzony jest również krótki fragment poterny. Obecnie obiekt jest zdewastowany i zaśmiecony, ale jest dostępny do zwiedzania.

Wycieczkę rozpoczęliśmy o godzinie 9.00. Do domu wróciliśmy o godzinie 17.30. Przejechaliśmy 50 km. Warto było.

06 października jedziemy do Nowego Polesia. Po drodze zwiedzimy fort w Cybulicach

ZAPRASZAMY DO WSPÓLNYCH WYPADÓW

Zbiórka 06.10.2007 r. godz:9.00 stacja benzynowa BP

( bez względu na stan pogody)

.